Jest wigilijny wieczór. Robotnicy po drugiej zmianie wracają z pracy do domu. Czekając na autobus zauważają żarzącą się na niebie jasną, ognistą kulę. I nagle staje przed nimi Anioł, który przynosi im wieść o narodzeniu Mesjasza. Jasna postać wita się z nimi i zaprasza do stajenki, by zobaczyli Dziecię. Mężczyźni niechętnie przysłuchują się „Zjawie”. Nagle słyszą dźwięki kolędy: „Gdy się Chrystus rodzi”. W tym momencie miękną ich serca i postanawiają skorzystać z zaproszenia. Robią to nieufnie i z wielkim dystansem. Spoglądają w żłóbek i widzą niezwykłe Dziecię, od którego bije blask, a nad głową rysuje się świetlista aureola w kształcie korony. Czują nadzwyczajną radość, ciepło oraz szczęście. Przy żłóbku czuwają Józef i Maryja, którzy zachęcają pracowników do wzajemnego wybaczania i kochania oraz budowania Miłości i Wiary w Rodzinach. Ich życie nabiera sensu, zaczynają rozumieć, że ich praca to wielki dar tworzenia. Wracają do swych domów, by wspólnie spędzić ten świąteczny czas.
W dniach: 14, 15 i 16 stycznia dzięki zaproszeniu Pana Kierownika i wielkiej gościnności Pracowników uczniowie klas drugich i trzecich naszej szkoły mogli obejrzeć tę wspaniałą i pouczającą opowieść w aktorskim wykonaniu Uczestników Środowiskowego Domu Samopomocy, która nawoływała do tego, by zatrzymać się na chwilę i zastanowić nad tym, co jest najważniejsze w naszym życiu. To już kolejny rok mamy zaszczyt gościć w ich progach i przeżywać coś wyjątkowego jednocześnie uświadamiając sobie, że dla człowieka nie ma takiej bariery, której nie można by pokonać.
Bardzo dziękujemy Panu Ryszardowi Urbanowi, Pracownikom i Uczestnikom za pamięć o nas, serdeczne przyjęcie i wzruszające chwile, którymi nas obdarowali.
Z wyrazami wdzięczności Uczniowie i Wychowawcy:
- Sylwina Elmerych-Winnicka
- Barbara Opach
- Małgorzata Staniszewska
- Dorota Wojdyła
- Anna Wojtasik
- Alicja Urban